Słupowo, czyli malownicza wież znajdująca się nad jeziorem Słupowskim, po raz pierwszy wzmiankowana w 1310 roku. Wtedy też aktualny właściciel sprzedał Słupowo cystersom z klasztoru w Byszewie. Później wieś przeszła w ręce prywatne. Wiadomo, że w końcu XVIII wieku właścicielami Słupowa była rodzina Łachockich. Wybudowali oni w Słupowie opisywany dwór, ale postawili go na stojących już wcześniej fundamentach mających około 100 lat.
Przejścia z rąk do rąk, czyli zmiany właścicieli
Jak wspominałem na wstępie wieś Słupowo była sprzedana cystersom w 1310 roku. Sprzedał ją krewniak wojewody poznańskiego Dobrogosta, Wincenty ze Słupowa. Transakcję tą potwierdził król Władysław Łokietek w 1325 roku. W XV wieku, a dokładniej w roku 1455 cystersi postanowili wieś sprzedać dalej, i tym sposobem nabył ją dziedzic Samsieczna Mikołaj. W zapiskach z roku 1458 znajdujemy informację, że Mikołaj dogadał się z trzema kmieciami ze Słupowa, czyli Marcinem, Wojciechem i Grzegorzem. Na przełomie wieku XV i XVI dobra Słupowskie były we władaniu Jana z Danaborza i następnie Jana z Danaborza, czyli ojca i syna. Syn był kasztelanem rogozińskim.
Zadłużone dobra
Słupowo przeszło pod Władanie Andrzeja i Krzysztofa de Danaborz (synów Michała Białośliwskiego, powiązanie z dwuma Janami z poprzedniego akapitu chyba oczywiste). Rokiem 1532 zadłużone dobra wykupił Jan z Kościelca, dał on Słupowo w dożywocie wdowie po Andrzeju z Danaborza. Po śmierci wdowy Słupowo dostaje Łukasz z Kościelca, rokiem 1570 sprzedaje je Januszowi Niemojewskiemu. W 1606 syn Janusza, Jerzy daje wieś w dożywocie swojej żonie Dorocie Karnkowskiej. Dorota ta w 1618 roku była wymieniona jako dziedziczka Słupowa. Drogą spadku po Jerzym dobra dziedziczy Apolinara Niemojewska i Zofia Smogulecka, sprzedają one wieś Jakubowi Smoguleckiemu. Jednak transakcja nie zmienia dużo, albowiem za kilkanaście lat Słupowo z powrotem staje się własnością Niemojewskich. Władysław Niemojewski przez kilkanaście lat dzierżawi te ziemie wielu osobom. Dalej ziemie stają się własnością Zygmunta Niemojewskiego. W roku 1693 ziemie te kupuje rodzina budowniczych dworu, a dokładniej Stefan Łochocki
Łochoccy wznoszą dwór, a Hermann prowadzi stadninę
Rodzina Łochockich wznosi dla siebie dwór w Słupowie. Aczkolwiek warto wspomnieć, iż majątek w formie podobnej do obecnej istniał już w 1826 roku. Świadczy o tym mapa z tego okresu, na której widać zabudowania na miejscu obecnego dworu i towarzyszących mu budynków. Zachowały się także piwnice z poprzedniego budynku. Do końca II wojny światowej właścicielem majątku był Hermann Fankenthal. Prowadził on na tym terenie gorzelnię, mleczarnię oraz hodowlę bydła rasy nizinnej. Ponadto według informacji p. Łobodzińskiego prowadził także stadninę koni rasowych. Konie te uzyskiwały wiele medali, m.in w Poznaniu w latach 40-tych. W czasie jego rządów majątek liczył 654,8 ha.
