Od zawsze chciałem odwiedzić Wenecję, popływać gondolami i tak dalej. Niestety czas, ani budżet nie pozwalają mi na takie wyprawy (choć kto wie, może kiedyś), więc trzeba się zadowolić tym, co mamy, a my tutaj także mamy Wenecję. Niestety w naszej Wenecji nie popływamy gondolą, ale można w niej zwiedzić zamek, kościół, i muzeum kolei wąskotorowej, a nawet się takową koleją przejechać. I właśnie o tym drugim z wymienionych będzie wpis, który właśnie czytasz.
Parafii i świątyni w Wenecji początki, historia w sumie krótka
Kościół w Wenecji powstał około 1392 roku, wtedy też powołano do życia wenecką parafię. Ufundował go Mikołaj Nałęcz z Chomiąży, był on kasztelanem nakielskim, kaliskim sędzią, oraz co z mojego punktu widzenia najciekawsze, właścicielem pobliskiego zamku (a raczej jego ruin).
Obecna świątynia jest czwartą z kolei, dwa pierwsze strawiły pożary w latach 1420 i 1759. Trzeci zaś został zniszczony w 1862 roku. Świątynię, którą można podziwiać dzisiaj wzniesiono w latach 1869-1872. I to w sumie tyle, co można napisać o jego historii. Chyba że więcej jest, ale nie udało mi się jej odkryć.
Cudowny obraz
W neoklasycystycznym ołtarzu głównym znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z 2 połowy XV wieku. Obraz tej jest dużo starszy od świątyni w której go umieszczono, albowiem pochodzi z II poł. XV wieku. Przedstawia on Matkę Najświętszą która stojąc na półksiężycu trzyma na prawym ręku Dzieciątko. Postać Marii okrywa srebrna, pozłacana sukienka.
‘”Cudowność” wizerunku podkreślają srebrne korony na głowach Madonny oraz Dzieciątka, wspomniana przed chwilą sukienka, oraz liczne znajdujące się w okolicy obrazu wota dziękczynne. Jako ciekawostkę należy też tu dodać, iż rama w której umieszczony jest obraz jest wykonana z czarnego dębu wydobytego w roku 1933 na terenie wykopalisk świeżo odkrytego Biskupina. Dąb ten miał 2500 lat.
Do rozwoju kultu obrazu prawdopodobnie przyczynili się oo. dominikanie, którzy w roku 1767 obejmują parafię w Wenecji. Niestety na skutek jednego z wymienionych wcześniej pożarów, a dokładniej tego w 1775 zniszczeniu uległy wszelkie akta parafialne, a co za tym idzie zapisy na temat dawnych cudów spowodowanym obrazem. Wiemy tylko o niektórych, a wiemy tylko dlatego, że zapisy o nich zachowały się w aktach wizytacyjnych.
Neoromański kościół w Wenecji
Kościół w Wenecji powstał w stylu neoromańskim, mury wzniesiono z czerwonej cegły. Mury te są zdobione skarpami oraz arkadowym grzymzem koronującym. Posiada dwuspadowy ceramiczny dach, oraz wieżę której iglica jest kryta łupkiem. Rokiem 1921 malarz Henryk Jackowski wykonał polichromię, która zdobi wewnętrzne ściany świątyni. Po za wspomnianym w poprzednim akapicie ołtarzem, kościół w Wenecji posiada jeszcze dwa boczne ołtarze z 2.połowy XVIII wieku. Świątynia ta posiada także neobarokowe rzeźby św. Piotra i Pawła pochodzące z klasztoru dominikanów w Żninie. Kilka obrazów z XVIII stulecia, oraz wczesnobarokowy krucyfiks z 1632 roku.
Galeria
