Drugi ciekawy punkt na mapie Szubina, czyli całkiem niedawno, bo w 2021 roku, wyremontowane ruiny zamku rycerskiego.
Tutaj punkt pierwszy, czyli kościół św. Marka.
Na początek trochę historii
Szubiński Zamek prawdopodobnie wzniesiono za sprawą Sędziwoja z Szubina około drugiej połowy XiV wieku, późniejszego starosty Wielkopolski oraz starosty krakowskiego.
Po pożarze, który miał miejsce na początku XVII wieku, zamek przeszedł pod władanie Krzysztofa Opalińskiego. On to w latach 1636 do 1641 przekształcił go w nowożytnią rezydencje. Obiekt w przyszłości jeszcze kilkukrotnie zmieniał swoich właścicieli, przy czym prawie każdy przeprowadzał jakieś przebudowy. Warownia utraciła swoje znaczenie na przełomie XVIII i XIX wieku, w wyniku tego stała się siedzibą administratorów. Późniejsze wydarzenia to już tylko postępujące zniszczenia zamku.
I o architekturze
Zamek zlokalizowany jest na niewielkim wzniesieniu pomiędzy ramionami rzeki Gąsawki, położenie to świadczy o obronnym charakterze budowli. Fakt ten jest zrozumiały kiedy weźmie się pod uwagę ówczesną sytuację, oraz fakt, że Szubin leżał na granicy polsko-krzyżackiej.
Jest on wybudowany na planie kwadratu o boku 42m na 42m z cofniętym południowo-wschodnim narożnikiem. Wpisuje się to w architekturę zamków położonych na nizinach.
Do zamku prowadzi jedno główne wejście, które przebiega przez sztucznie usypaną groblę do drewnianej bramy, która jest wsparta na dwóch występach muru.
Zamek w czasach świetności miał około 100m2 powierzchni, przez co jest on jednym z największych zamków rycerskich/kościelnych w Polsce.
W roku 2021 na zamku przeprowadzono „renowację” celem zachowania go jako stałą ruinę. Jednak przed tą renowacją zamek był zarośnięty, przez co posiadał jakby nie patrzeć pewien klimat oraz dozę tajemniczości. Teraz pozostały tylko gołe „ugrzecznione” mury, ale to tylko moje zdanie.
