O podkrakowskich Wadowicach i o tym kto się tam urodził, słyszał chyba każdy Polak. Wszak papież Polak bardzo znacznie zapisał się na kartach historii Polski i nie tylko. A mieć możliwość pojawienia się w Wadowicach i z niej nie skorzystać, toż to grzech wielki jest. A już będąc i nie skonsumować kremówki to grzech jeszcze większy :). I to być nawet drugi raz w życiu, ponad piętnaście lat temu też się w Wadowicach pojawiłem, i nawet kremówkę zjadłem w tym samym miejscu. Ot kolejny przykład tego, że życie niezbadane jest, jak to zresztą Stachurski śpiewa.
Niewielka osada powodziami niszczona
Pierwsza wzmianka o kościele w Wadowicach pochodzi z roku 1325. Wtedy był on filią parafii w Mucharzu. Dekadę później krakowski biskup stwierdził iż, włączy wadowicki kościół w skład parafii w Woźnikach. W tych czasach w Wadowicach był mały i drewniany kościółek. Albowiem ówczesne Wadowice były niewielką osadą handlową pomiędzy rzekami Skawa i Choczenka. Często było też niszczone pożarami czy też powodziami z dwóch pobliskich rzek. Rokiem 1440 doszło do jednego z największych pożarów jakie dotknęły to miasto, ogniowi uległ wtedy także kościół.
Odnowienie praw miejskich, kolejny pożar
Wadowice długo się z tych zniszczeń odbudowywały. Było to możliwe dzięki przywilejom królewskim, oraz odnowieniu praw miejskich na prawie chełmińskim. Wtedy też, na początku wieku XV rozpoczęto budowę nowej świątyni w pobliżu wadowickiego rynku. Pozostałością z tamtego okresu jest prezbiterium obecnej świątyni.
Rokiem 1726, a dokładniej 18 maja miasto nawiedził kolejny tragiczny w skutkach pożar, i po raz kolejny zniszczeniu uległ kościół. Kolejny wzniesiono w latach 1792-1798 po kierownictwem majstra muralskiego Franciszka Sosny w stylu późnego baroku. 29 września 1808 roku biskup Andrzej Rawa-Gawroński dokonał konsekracji nowego kościoła w Wadowicach.
Zakrystia ze skarbcem na pięterku
Od czasu kiedy powstała, świątynia ta była pod wezwaniem Wszystkich Świętych. Staraniem proboszcza ks. Mikołaja Zamoyskiego papież Grzegorz XVI rokiem 1836 zamienił tytuł na Ofiarowania Najświętszej Marii Panny. Rokiem 1857 do świątyni w Wadowicach dobudowano od wschodu zakrystię, z ulokowanym na piętrze skarbcem. Na koniec wieku XIX znany krakowski architekt Tomasz Pryliński dokonuje generalnej przebudowy i restauracji w stylu neobarokowym fasady frontowej wadowickiego kościoła. Upiększono ją bogato różnego rodzaju ornamentami i rzeźbami, wykonanymi rękoma krakowskiego artysty Zygmunta Langmana. Przedstawiają one matkę bożą w otoczeniu św. Piotra i św. Pawła. Poniżej umieszczono dwóch patronów Polski tzn. św. Stanisława i św. Wojciecha. Na zewnętrznej ścianie południowej zamontowano także zegar słoneczny który opisany został dewizą: „Czas ucieka, wieczność czeka”
Renowacje i inne remotny
W okresie między wojennym kościół w Wadowicach przeszedł kilka unowocześnień. Między innymi w roku 1922 zakupiono i zawieszono nowe dzwony, w miejsce wcześniej zabranych na potrzeby wojenne. Dziewięć lat później natomiast założono w świątyni elektryczne oświetlenie. Podczas samej II wojny światowej świątynia nie doznała żadnych poważniejszych strat, zarekwirowano jedynie dzwony, o czym już z resztą wspominałem. Natomiast pod jej koniec ucierpiała na skutek rosyjskiego bombardowania. Co za tym idzie, był on niezdatny do użytku. Tymczasowo więc nabożeństwa odprawiano w zbudowanym w latach 1933-1935 domu katolickim. Powojenne remonty w latach 1945-1947 skutkowały powiększeniem się świątyni w Wadowicach o dwa boczne wejścia i przedsionki z obu stron korpusu nawowego. Przy okazji rozbudowano też zakrystię. Rokiem 1986 kaplice boczne zintegrowano z prezbiterium za pomocą powstałych w miejsce okien arkadowych przejść.
Karol, który został papieżem.
Dnia 16 października roku 1978 na Stolicę piotrową wybrano pochodzącego z Wadowic Karola Wojtyłę, ten przyjąwszy imię Jan Paweł II znaczenie wpłynął na rozpoznawalność świątyni w Wadowicach. Do kościoła więc poczęły napływać strumienie pielgrzymów z wielu krajów. Stała się ona ośrodkiem kultu religijnego o dość sporym znaczeniu. Karol Wojtyła już jako Jan Paweł II trzykrotnie odwiedził swoje rodzinne Wadowice. Pierwszy raz 7 czerwca 1979 podczas swej pierwszej pielgrzymki do Polski, następnie 14 sierpnia 1991 roku, konsekrował wtedy kościół św. Piotra Apostoła. Ostatni raz papież odwiedził Wadowice 16 czerwca 1999 roku, koronował wtedy papieskimi koronami cudowny obraz Matki Bożej nieustającej pomocy. Sam ten kościół był dla Jana Pawła miejscem szczególnym, to tutaj został ochrzczony, przyjął swą pierwszą komunię świętą, został bierzmowany, a także odprawił mszę prymicyjną (pierwszą mszę odprawioną następnego dnia po święceniach). Rokiem 1922 Jan Paweł II podniósł kościół ten do godności Bazyliki Mniejszej. Wyrazem wdzięczności za to jest wykonana na 25-lecie pontyfikatu wadowiczanina polichromia wykonana w latach 2002-2003 przez krakowskie artystki: Aleksandrę Grochal i Katarzynę Dobrzyńską.
Po śmierci papieża od południowo-zachodniej strony powstała kaplica papieska, złożono w niej relikwie Jana Pawła II. Wystrój tej kaplicy stanowią elementy papieskiego ołtarza wzniesione przed bazyliką z okazji spotkania następcy Jana Pawła II, czyli Benedykta XVI z wiernymi w Wadowicach 25 maja 2005 roku, podczas jego pielgrzymki śladami wielkiego poprzednika.
Chrzcielnica, w której chrzczono Karola
We wnętrzu bazyliki w Wadowicach głównym punktem jest ołtarz główny z wizerunkiem patronki tejże świątyni, czyli Maryi Panny z Dzieciątkiem. Zdobi ją srebrna szata. Od północnej strony stoi równie ciekawy „artefakt” czy barokowa chrzcielnica, w której to dnia 20 czerwca 1920 ochrzczono młodego Karola Wojtyłę, późniejszego Jan Pawła II. Od południa na uwagę zasługuje kaplica Świętego Krzyża z wizerunkiem Ukrzyżowanego Chrystusa, z lewa odnaleźć można cudowny obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, który to obraz Jan Paweł II ukoronował. Od reszty świątyni oddziela go krata z herbem papieskim, napisem „Totus Tuus”, oraz licznymi dziękczynnymi wotami. Sam obraz znajduje się pośrodku neogotyckiego ołtarza z roku 1903. W roku obrazu umieszczono natomiast złoty papieski różaniec. Malowidło to od ponad stu lat otaczane jest wielką czcią, a i sam młody Karol Wojtyła podobnież się codziennie przed nim modlił. W kaplicy Świętego Jana Pawła II natomiast znajduje ołtarz z relikwią papieską, mianowicie odrobiną krwi papieża. W kaplicy Ukrzyżowania natomiast, a dokładniej w tabernakulum umieszczono relikwie świętych: Ojca Pio, Szymona z Lipnicy i Ojca Maksymiliana Marii Kolbego.
Galeria
