Pewnego dnia...
Pewien kupiec, który podróżował tutejszymi, trudnymi, błotnistymi drogami ugrzązł w błocie. Po kilkudziesięciu nieudanych próbach ruszenia powozem bezradnie rozłożył ręce, i zaczął się modlić do wszystkich świętych po kolei. Kiedy w modlitwie doszedł do św. Marka, konie z sukcesem ruszyły i udało mu się wyjechać z błota.
Chcąc podziękować św. Markowi, podszedł do właściciela znajdującego się w pobliżu młyna, i pozostawił fundusze na wystawienie kaplicy pod wezwaniem ewangelisty św. Marka.
Tak przedstawia się legenda o powstaniu kościółka pod wezwanie św. Marka, który przez wszystkich potocznie jest nazywany „Diabołkiem”. Geneza tej nazwy jest już prostsza, mianowicie na miejscu świątyni byłą kiedyś osada młyńska „Diabołek”.
Co to widać, czyli zewnętrze
Świątynia jest zbudowana jako jednonawowa, konstrukcji zrębowej. Jest ona orientowana, czyli zwrócona ku Jerozolimie oraz wschodzącemu słońcu, co symbolizuje zmartchwychwstanie. Pierwotnie były tylko dwie części: prezbiterium oraz jedna nawa. Zakrystie oraz kruchtę dobudowano znacznie później. Prezbiterium jest mniejsze od nawy, na boku prezbiterium dobudowano zakrystie.
Dach jest dwukalenicowy, kryty gontem z czworoboczną wieżyczką, wieżyczka jest zwieńczona blaszanym daszkiem namiotowym.
Obok budynku stoi zarośnięta mała metalowa dzwonnica.
Co widać trochę mniej, czyli wnętrze
Zacznijmy od tego, że kościółek jest z reguły zamknięty na głucho, a z tego co wiem, to proboszcz nie jest chętny wpuszczać turystów. Ale udało się trochę zobaczyć przez okna.
Wnętrze świątyni jest dość skromne oraz praktycznie wszystko jest drewniane. Z tyłu jest wsparty 2 kolumnami mały chórek.
Najcenniejszym elementem jest obraz przedstawiający wizerunek świętego Marka z 1910 r. Na wspomnianym chórze niestety niszczeją nieużywane organy pochodzące z 1900 r.
O stan świątyni dbają sami parafianie, dzieląc ten obowiązek pomiędzy rodziny z okolicznych należących do tej parafii wsi. Symbolizuje to przekazywana temu, który w aktualnym momencie dba o kościółek kartka z rysunkiem świątyni oraz napisem „Czuwaj nad pięknem świątyni swej”
