Pewnego dnia...
Pewien kupiec, który podróżował tutejszymi, trudnymi, błotnistymi drogami ugrzązł w błocie. Po kilkudziesięciu nieudanych próbach ruszenia powozem bezradnie rozłożył ręce, i zaczął się modlić do wszystkich świętych po kolei. Kiedy w modlitwie doszedł do św. Marka, konie z sukcesem ruszyły i udało mu się wyjechać z błota.
Chcąc podziękować św. Markowi, podszedł do właściciela znajdującego się w pobliżu młyna, i pozostawił fundusze na wystawienie kaplicy pod wezwaniem ewangelisty św. Marka.
Tak przedstawia się legenda o powstaniu kościółka pod wezwanie św. Marka, który przez wszystkich potocznie jest nazywany „Diabołkiem”. Geneza tej nazwy jest już prostsza, mianowicie na miejscu świątyni byłą kiedyś osada młyńska „Diabołek”.
![](https://live.staticflickr.com/65535/51496782758_9db9c0fbac_k.jpg)
Co to widać, czyli zewnętrze
Świątynia jest zbudowana jako jednonawowa, konstrukcji zrębowej. Jest ona orientowana, czyli zwrócona ku Jerozolimie oraz wschodzącemu słońcu, co symbolizuje zmartchwychwstanie. Pierwotnie były tylko dwie części: prezbiterium oraz jedna nawa. Zakrystie oraz kruchtę dobudowano znacznie później. Prezbiterium jest mniejsze od nawy, na boku prezbiterium dobudowano zakrystie.
Dach jest dwukalenicowy, kryty gontem z czworoboczną wieżyczką, wieżyczka jest zwieńczona blaszanym daszkiem namiotowym.
Obok budynku stoi zarośnięta mała metalowa dzwonnica.
![](https://live.staticflickr.com/65535/51497279024_0eba6cf621_k.jpg)
Co widać trochę mniej, czyli wnętrze
Zacznijmy od tego, że kościółek jest z reguły zamknięty na głucho, a z tego co wiem, to proboszcz nie jest chętny wpuszczać turystów. Ale udało się trochę zobaczyć przez okna.
Wnętrze świątyni jest dość skromne oraz praktycznie wszystko jest drewniane. Z tyłu jest wsparty 2 kolumnami mały chórek.
Najcenniejszym elementem jest obraz przedstawiający wizerunek świętego Marka z 1910 r. Na wspomnianym chórze niestety niszczeją nieużywane organy pochodzące z 1900 r.
O stan świątyni dbają sami parafianie, dzieląc ten obowiązek pomiędzy rodziny z okolicznych należących do tej parafii wsi. Symbolizuje to przekazywana temu, który w aktualnym momencie dba o kościółek kartka z rysunkiem świątyni oraz napisem „Czuwaj nad pięknem świątyni swej”
![](https://live.staticflickr.com/65535/51497294879_26ae6b9582_k.jpg)
![](https://live.staticflickr.com/65535/51497504385_bdffcef86b_k.jpg)
![](https://live.staticflickr.com/65535/51496800333_33ca7098c1_k.jpg)