W Sułkowie około 1 kilometr w linii prostej od opisywanego poprzednio dworu znajduję się dość tajemniczy kopiec ziemi. Mało kto pozna czym on tak naprawdę jest, i jaka jest jego historia. Ot góra ziemi i tyle.
A jest to grodzisko, ale czym jest grodzisko?
W archeologii grodziskiem nazywa się pozostałość po grodzie, czy też innej osadzie obronnej. Najczęściej do naszych czasów zachowało się całkiem niewiele, czyli delikatne wzniesienie otoczone wałami ziemnymi, a kiedyś drewniano-ziemnymi.
Jako że miały one pełnić funkcję obronną, to starano się je budować, tak by jak najlepiej wykorzystać naturalne ukształtowanie terenu. Czyli wznoszono je na różnego rodzaju wzniesieniach, cyplach, wyspach itp.
Na terenie dzisiejszej Polski grodziska wnoszone były głównie w dwóch okresach, czyli w późnej epoce brązu i wczesnej żelaza, oraz we wczesnym średniowieczu. Pewną odmianą grodzisk są obiekty typu motte (inaczej gródki stożkowe), były one tworzone w późnym średniowieczu, przez drobne rycerstwo i możnowładców. I właśnie tego typu obiekt jest bohaterem dzisiejszego wpisu.
Ale czemu grodzisko to grodzisko?
Tak jak cmentarzysko jest pozostałością po cmentarzu, tak i grodzisko jest pozostałością po grodzie. W archeologii albowiem pozostałości po danym obiekcie określa się dodając specyficzną końcówkę, ale też i nie zawsze.
Sam wyraz „Grodzisko” pochodzi od słowa „Gród”, a to z kolei pochodzi od praindoeuropejskiego rdzenia „*g’herdh-” wspólnego dla Słowian i german. U nas znaczyło to mniej więcej „umocnienie, ogrodzoną osadę”. W świadomości lokalnej ludności znane są różnego rodzaju określenia, jak okopy, kopce, góry i inne szańce.
Wiedza tajemna
Znaleźć cokolwiek na temat tego konkretnego grodziska to naprawdę niezły wyczyn. Internet wyrzuca jedynie Wikipedię, i portal zabytek.pl, który co prawda jakąś dokumentację na ten temat ma, ale jej nie pokaże. Więc jedyne co mogę napisać to, iż grodzisko w Sułkowie pochodzi z XIII wieku, jest rycerskie, i ma kształt stożka wklęsłego, otoczone jest wałem i fosą. Podczas prac archeologicznych znaleziono:
-28 fragmentów ceramiki
-10 fragmentów kości;
60 % tej ceramiki stanowi ceramika tzw., kuchenna, a 40 % nawiązuje do tzw. ceramik i tradycyjnej, co pozwala datować wstępnie obiekt na 2 połowę XIII wieku, oraz początek wieku XV.
A swoją drogą, czy z góry nie przypomina znacznika mapy inaczej zwanego pinezką?
Galeria
